West Ham United

Carlos Soler

Wiek: 28

Danny Ings

Wiek: 32

Jarrod Bowen

Wiek: 28

Lucas Paqueta

Wiek: 27

Tomas Soucek

Wiek: 30

Aaron Wan-Bissaka

Wiek: 27

Emerson Palmieri

Wiek: 31

Łukasz Fabiański

Wiek: 40

Następny mecz

Sunderland

Premier League |

16 sierpnia 2025

16:00

3.20

3.40

2.25

West Ham

Kursy mogą ulec zmianie. Aktualizacja z dnia: 16 lipca 2025 20:23.

Newsy

West Ham United – terminarz i wyniki

West Ham United – skład i statystyki

West Ham United – transfery

West Ham United – historia klubu

West Ham United to jeden z ikonicznych klubów Premier League. Popularne Młoty nie mogą poszczycić się wieloma trofeami, ale sezon 2021/2022 będzie dla nich 26. w elitarnej lidze. Tylko osiem zespołów może poszczycić się lepszym rezultatem.

Klub został założony w 1895 roku w Londynie po nazwą Thames Ironworks Football Club, jako że działał obok huty żelaza niedaleko Tamizy. Młoty szybko (w 1896) dołączyły do ligi Londynu, a dwa lata później występowały już w zawodowej Southern League Second Division. Skąd wzięła się nazwa drużyny, którą znamy dzisiaj? W 1900 roku w życie wszedł przepis zabraniający wiązać kluby sportowe z przedsiębiorstwami, stąd przechrzczono Thames Ironworks Football Club na West Ham United FC. Od 1904 roku Młoty rozgrywały swoje spotkania na Boleyn Ground, gdzie pozostały przez ponad sto lat. Dopiero w 2016 roku przeprowadziły się na londyński Stadion Olimpijski.

West Ham United nigdy nie został mistrzem Anglii. Łącznie ma w swojej gablocie sześć istotnych trofeów, z czego aż trzy przypadły na lata 1964-1965.

Młoty stały się popularne również z niezbyt chlubnej kwestii. Ich grupa kibiców-chuliganów, Inter City Firm, zyskała sławę dzięki niespotykanej w skali Londynu i całej Anglii brutalności. Nazwa grupy wzięła się od pociągów InterCity, którymi chuligani podróżowali na spotkania. O Inter City Firm powstało kilka książek, stała się też inspiracją dla filmu "Green Street Hooligans".

Powojenne lata usłane największymi sukcesami West Hamu

West Ham United aż do 1958 roku nie potrafił awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. Jego największym sukcesem był triumf w pierwszej edycji War Cup, rozgrywanym w 1940 roku, co trudno uznać za ekskluzywne osiągnięcie.

Młoty rozkręcały się bardzo powoli, ale dzięki sukcesywnej pracy w 1958 roku udało się im awansować do Division One pod dowództwem Teda Fentona.

Dopiero jednak w 1962 roku rozpoczęły się złote lata drużyny. Przejął ją Ron Greenwood i w pierwszym sezonie w klubie zajął wysokie, szóste miejsce. Dał Młotom stabilizację, dzięki czemu w 1964 roku sięgnęły one po Puchar Anglii, pokonując w finale Preston North End (3:2). Następnie, bardzo niespodziewanie, wygrali również pierwszej trofeum europejskie: Puchar Zdobywców Pucharów. Idąc za ciosem West Ham w kolejnym sezonie awansował do kolejnego finału – tym razem Pucharu Ligi Angielskiej – ale poległ w starciu z West Bromwich Albion. W następnych latach Greenwood wprowadzał do drużyny kolejnych wielkich zawodników, co znalazło odzwierciedlenie w największym sukcesie reprezentacji Anglii. Podczas zwycięskich mistrzostw świata z 1966 roku w drużynie Synów Albionu występowało trzech zawodników Młotów: Matrtin Peters, Geoff Hurst oraz Bobby Moore. Ich pomnik, na którym znalazło się też miejsce dla gracza Evertonu, Raya Wilsona, stoi przed stadionem londyńskiego zespołu. Wszyscy trzej byli zawodnikami wyjściowego składu, sam Moore był kapitanem, a Hurst i Peters zdobyli, odpowiednio trzy i jednego gola w finałowym starciu z Niemcami.

Greenwood kontynuował pracę w West Hamie i poprowadził zespół do jeszcze jednego triumfu – Pucharu Anglii z 1975 roku.

Wzloty, upadki i stabilizacja West Hamu w Premier League

Po erze Greenwooda West Ham United sięgnął po zaledwie dwa trofea. Następca trenera, John Lyall, lawirował między drugą, a pierwszą ligą, ale wprowadził też ją do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie Anderlecht okazał się zbyt silnym rywalem. Lyall dał Młotom Puchar Anglii w 1980 roku, a na kolejny wielki sukces kibice zespołu musieli czekać niemal dwie dekady.

Dopiero w 1999 roku, obiecujący wówczas szkoleniowiec, Harry Redknapp, poprowadził drużynę do piątego miejsca w Premier League i triumfu w pucharze Interototo.

West Ham nie był jednym z zespołów założycielskich Premier League, która powstała w 1992 roku. Rok później, jednak Młoty awansowały już do elity i choć w tej erze brakuje im sukcesów, to klub należy uznać za zarządzany sumiennie i solidnie. Widać to w wynikach drużyny: od 1993 roku West Ham United spędził tylko trzy sezony poza elitą – 2003/2004, 2005/2006 oraz 2011/2012.

Polacy w West Ham United

Pierwszym Polakiem, który wystąpił w wyjściowym składzie seniorskiej drużyny West Ham United był Łukasz Fabiański. Bramkarz przeniósł się do Londynu w 2018 roku po spadku jego ówczesnej drużyny, Swansea City. Polak z miejsca stał się numerem jeden między słupkami, a także ulubieńcem fanów. Po swoim debiutanckim sezonie został uznany zawodnikiem sezonu w swojej drużynie. W ciągu pięciu kampanii (2018-2023) rozegrał dla Młotów 176 spotkań, w których 45-krotnie zanotował czyste konto.

West Ham United - właściciele

David Sullivan i David Gold zakończyli przejęcie West Hamu United w styczniu 2010 roku. Amerykański miliarder J. Albert Smith kupił następnie 10 procent udziałów w klubie cztery lata temu. Smith był współzałożycielem GSO Capital Partners, firmy finansowej, którą sprzedał firmie The Blackstone Group w 2008 roku za około miliard dolarów. Obecnie jest dyrektorem zarządzającym firmy Blackstone z siedzibą w Nowym Jorku. Struktura własności przedstawia się następująco: Sullivan 51,5 procent, Gold 35,1 procent, WHU LLC 10 procent, pozostali inwestorzy 3,4 procent. Smith jest ostatecznym właścicielem WHU LLC.