Inter Mediolan

Następny mecz

Joaquin Correa

Wiek: 30

Valentin Carboni

Wiek: 20

Henrikh Mkhitaryan

Wiek: 36

Kristjan Asllani

Wiek: 23

Alessandro Bastoni

Wiek: 26

Matteo Darmian

Wiek: 35

Federico Dimarco

Wiek: 36

Francesco Acerbi

Wiek: 37

Stefan de Vrij

Wiek: 33

Yann Sommer

Wiek: 36

Denzel Dumfries

Wiek: 29

Benjamin Pavard

Wiek: 29

Nicola Zalewski

Wiek: 23

Marcus Thuram

Wiek: 27

Hakan Calhanoglu

Wiek: 31

Lautaro Martinez

Wiek: 27

Nicolo Barella

Wiek: 28

Newsy

Inter Mediolan – terminarz i wyniki

Inter Mediolan – skład i statystyki

Inter Mediolan – transfery

Inter odgrywa bardzo ważną rolę we włoskiej piłce nożnej, a klub ma również wysoką pozycję na arenie międzynarodowej. Nerazzurri to wielokrotni mistrzowie Italii, a także triumfatorzy Ligi Mistrzów. Inter regularnie występuje w Serie A.

Inter Mediolan - historia klubu

Co ciekawe, drużyna Interu powstała na bazie AC Milan, czyli klubu, który jest odwiecznym rywalem dla niebiesko-czarnej części Mediolanu. Kiedy na początku XX wieku we włoskich klubach zakazano występów piłkarzom spoza Italii włodarze Milanu powołali do życia Football Club Internazionale Milano. Drużyna ta chciała skupiać wokół siebie międzynarodowych graczy, a nie tylko włoskich przedstawicieli. Kiedy chwilę później nakaz ten cofnięto - klub pozostał na włoskiej mapie piłkarskiej.

Inter stał się obok Milanu największym klubem w Lombardii, a z czasem zaczął odgrywać coraz ważniejszą rolę na całym Półwyspie Apenińskim. Pierwsze scudetto zawodnicy Interu zdobyli w 1910 roku. Był to jeden z wielu mistrzowskich tytułów dla Nerazzurrich. Generalnie liczba ta zatrzymała się na 18 triumfach w Serie A i siedmiu krajowych pucharach.

Tak jak AC Milan, tak i Inter Mediolan zaczął rozgrywać swoje mecze na stadionie w dzielnicy San Siro. Następnie obiekt ten nazwano imieniem Giuseppe Meazzy, który jako zawodnik występował zarówno w Interze, jak i Milanie. W przeszłości takich zawodników było więcej, bo grę w Interze oraz Milanie łączyli m.in. Clarence Seedorf, Andrea Pirlo, Christian Vieri, Hernan Crespo i Zlatan Ibrahimovic.

Czasy Helenio Herrery

W historii Interu Mediolan złotymi zgłoskami zapisane są lata 60. kiedy to w klubie pracował słynny Helenio Herrera. Dołączył on do Interu w 1960 roku zamieniając Barcelonę na Mediolan. To właśnie przez wiele lat później odwoływano się do drużyny, którą stworzył Argentyńczyk. Inter Herrery słynął z twardej gry i żelaznej defensywy, co później było porównywane do zespołu Jose Mourinho z roku 2010.

Pod wodzą Helenio Herrery Inter zdobył trzykrotnie mistrzostwo Włoch w sezonach: 1962/63, 1964/65, 1965/66. Dominacja we Włoszech to nie wszystko - Inter wygrał dwa razy z rzędu Puchar Europy. Raz pokonał 3:1 Real Madryt, a kolejnym razem w finale zwyciężył 1:0 Benficę Lizbona.

To właśnie w trakcie pracy Helenio Herrery w Interze poznano nową taktykę nazwaną catenaccio. To system gry, który później przez lata był przypisywany włoskim drużynom. Polegał on zamknięciu dostępu do własnej bramki przez zdyscyplinowaną grę w obronie.

Rzeczywistość lat 70.

W latach 70. Inter tylko przez chwilę nawiązał do czasów Helenio Herrery. W 1971 roku pojawiło się kolejne scudetto, a w kolejnym sezonie finał Pucharu Europy. Tam jednak na Inter czekał Ajax Amsterdam, w którym grał Johan Cruijf. Mediolańczycy przegrali. Zapewne nie przypuszczali wtedy, że przez długie lata był to ich ostatni finał w ramach rozgrywek Ligi Mistrzów. Kolejna szansa na taki triumf pojawiła się dopiero w 2010 roku!

Inter obniżył loty, a na kolejne scudetto czekał do 1980 roku

Massimo Moratti

W latach 80. Inter wciąż należał do włoskiej czołówki, ale pamiętający sukcesy Helenio Herrery wciąż wymagali więcej od Mediolańczyków. Dlatego na San Siro pojawił się Giovanni Trapattoni, by ponownie Inter stał się najlepszy w Europie. Pod wodzą “Trapa” Nerazzurri  zdobyli mistrzostwo Włoch i Puchar UEFA. W kolejnych latach było gorzej, a do klubu trafił Massimo Moratti, który był synem Angelo Morattiego, który prezesował Interowi w 60. latach.

Moratti miał ambitne cele i nie szczędził pieniędzy na klub. To on sprowadził do Interu Ronaldo, z którym następnie Nerazzurri sięgnęli po kolejny triumf w Pucharze UEFA. Prezes Moratti był wyjątkowo niecierpliwy i początkowo bardzo często zmieniał trenerów. Po mistrzostwie z 1989 roku Inter na kolejne scudetto czekał aż 17 lat! Wskutek afery calciopoli w 2006 roku przyznano Interowi tytuł. Było to co prawda przy “zielonym stoliku”, ale w kolejnych latach zespół potwierdził dominację w Serie A.

Roberto Mancini

W czasie pracy Roberto Manciniego Inter zdominował ligę włoską. W tamtym okresie Juventus borykał się z degradacją, co wykorzystał Massimo Moratti. Po aferze calciopoli wykupił on ze “Starej Damy” Zlatana Ibrahimovica i Patricka Vieirę. Inter w kolejnych sezonach: 2006/2007 i 2007/2008 triumfował w Serie A. Po podbiciu ligi Massimo Moratti zaczął marzyć o Lidze Mistrzów, ale w tym przypadku Roberto Mancini nie sprostał oczekiwaniom. Dlatego latem 2008 roku w klubie pojawił się Jose Mourinho, który wcześniej rozstał się z Chelsea.

Sukcesy Jose Mourinho

“The Special One” w Interze Mediolan spędził dwa sezony, a w tym czasie potwierdził dominację klubu we Włoszech, ale przede wszystkim osiągnął międzynarodowy sukces!

W pierwszym sezonie pracy Jose Mourinho na San Siro wygrał scudetto, ale odpadł w ⅛ finału Ligi Mistrzów z Manchesterem United. Wszystko to przypominało casus Roberto Manciniego, który zwyciężał we Włoszech, ale przegrywał w Europie.

Latem 2009 roku Jose Mourinho znacznie przebudował kadrę Interu. Portugalczyk sprzedał Zlatana Ibrahimovica, a w jego miejsce pozyskał Samuela Eto’o, Wesleya Sneijdera, Diego Milito czy Lucio. Rok 2010 nawiązywał do złotej ery Helenio Herrery. Inter zdobył potrójną koronę triumfując w Serie A, Pucharze Włoch i Lidze Mistrzów. W finale Champions League na Santiago Bernabeu Mediolańczycy pokonali Bayern Monachium 2:0. Trzeci Puchar Europy dla Interu stał się faktem, a zaraz po nim Jose Mourinho przeszedł do Realu Madryt.

Dekada wzlotów i upadków Interu

Po 2010 roku Inter zaliczył dekadę, w której nie wygrał niczego znaczącego. Klub zatrudniał kolejnych trenerów np. Rafaela Beniteza, Luciano Spalettiego czy Claudio Ranieriego, ale bez zadowalających efektów. Zmienił się również właściciel klubu, a Massimo Moratti przestał zarządzać drużyną.

W 2019 roku na San Siro przybył duet Antonio Conte - Giuseppe Marotta, który niegdyś odbudował potęgę Juventusu. W 2020 roku zaowocowało to wicemistrzostwem Włoch, co może być dobrą prognozą na kolejne lata.