Pogoń Szczecin

Następny mecz

Dante Stipica

Wiek: 33

Kamil Grosicki

Wiek: 36

Newsy

Pogoń Szczecin – terminarz i wyniki

Pogoń Szczecin – skład i statystyki

Najlepsi strzelcy Pogoni Szczecin w Ekstraklasie

Pogoń Szczecin – transfery

Pogoń Szczecin to zachodniopomorski klub piłkarski występujący w polskiej Ekstraklasie. W ciągu swojej wieloletniej historii “Portowcy” tylko ocierali się o największe tytuły w Polsce. Kibice ze Szczecina wciąż czekają na upragnione trofea, czyli mistrzostwo i krajowy puchar.

Pogoń Szczecin - historia klubu

Powstanie największego klubu ze Szczecina datuje się na 21 kwietnia 1948 roku. Drużyna ta wówczas funkcjonowała pod nazwą Sztorm Szczecin. Po kilku latach przemianowano jednak nazwę klubu na Pogoń Szczecin. 

Warto dodać, że nazwa jak i barwy (bordowo-granatowe) klubu ze Szczecina nawiązują do legendarnej drużyny Pogoń Lwów, kilkukrotnego mistrza Polski.

“Portowcy” szybko zaznaczyli swoją obecność w najwyższych polskich rozgrywkach, do których awansowali już w 1958 roku. Trenerem zespołu był wówczas Florian Krygier, którego imię nosi stadion będący domowym obiektem Pogoni. Stadion ten obecnie jest w trakcie przebudowy, której celem jest unowocześnienie zadaszenia oraz uzyskanie pojemności wynoszącej 20 500 widzów.

Wzloty i upadki Pogoni Szczecin

Pierwsze sezony Pogoni na szczeblu pierwszoligowym z pewnością nie należały do udanych. W pierwszym sezonie zajęli dopiero 10. miejsce (na 12 zespołów) a w kolejnym - ostatnie. co poskutkowało degradacją do niższej ligi.

Wówczas “Portowcy” postawili na szkolenie swojej młodzieży. Drużynami młodzieżowymi zajęli się Florian Krygier, który wcześniej wprowadził drużynę seniorską do I ligi oraz Zbigniew Ryziewicz, jeden z twórców szczecińskiego kolektywu.

W 1962 roku Pogoń wróciła do I ligi, lecz tylko na trzy sezony. “Duma Pomorza” przeciętnie radziła sobie w elicie i we wszystkich sezonach zajmowała dolną część tabeli. Nawet pomimo tego, że szeregi Pogoni zasilał Marian Kielec, który był królem strzelców rozgrywek 1962/63. W tamtym sezonie Pogoń zajęła odległe 11. miejsce w tabeli.

Ostatecznie “Portowcy” zaliczyli spadek do ligi niżej w 1964 roku. Na szczęście dla kibiców ze Szczecina już po roku Pogoń wróciła do rozgrywek pierwszoligowych. Wtedy rozpoczęła się najdłuższa seria występów Pogoni w najwyższej lidze (13 sezonów). Szczególnie kampania 1970/71 była niezwykle udana, ponieważ “Portowcy” otarli się o podium. Wtedy to zawodnicy czeskiego szkoleniowca Karela Kosarza zajęli 4. miejsce. Brązowy medal był na wyciągnięcie ręki, ale w ostatniej kolejce przegrali z “Szombierkami” w Bytomiu 1:3 i ostatecznie stracili trzecią pozycję w tabeli. 

Kolejne lata nie były jednak już tak owocne. W sezonach 1979/80 i 1980/81 Pogoń ponownie występowała w lidze niżej. Kryzys jednak był krótki i “Portowcy” szybko wrócili do I ligi. Jako beniaminek uzyskał 6. miejsce w tabeli, a w następnym sezonie jeszcze wyższą (czwartą) lokatę. Sezon 1983/84 przyniósł Pogoni wyczekiwany medal mistrzostw Polski! Ekipa prowadzona przez Eugeniusza Ksola dorobiła się wówczas 38 punktów i 54 bramek uzyskując status najbardziej bramkostrzelnej drużyny tej kampani.

Trzecie miejsce w lidze gwarantowało Pogoni udział w Pucharze UEFA. W swoim debiucie wylosowała trudnego przeciwnika - niemieckie FC Koeln. Drużyna zasilana przez reprezentantów RFN pokonała w pierwszym meczu u siebie “Portowców” 2:1 oraz w Szczecinie 1:0 - co ciekawe, w drugim meczu Pogoń zmarnowała aż dwa rzuty karne.

Kampania 1986/87 przyniosła Pogoni, jak do tej pory największy sukces w swojej historii - wicemistrzostwo kraju. Drużynę prowadził wtedy Leszek Jezierski, który narzucił bardzo ofensywny styl gry swoim zawodnikom. Taka gra okazała się kluczem do sukcesu. “Portowcy” w tabeli ustąpili pierwszeństwa jedynie Górnikowi Zabrze. Podopieczny trenera Jezierskiego, Marek Leśniak zdobył także koronę króla strzelców (zaliczając 24 trafienia).

Drugie miejsce na krajowym podwórku zapewniło Pomorzanom kolejny występ w europejskich pucharach. Tym razem również trafili na wymagającego przeciwnika, Hellas Verona. W pierwszym meczu “Portowcy” dzięki bramce Marka Leśniaka zremisowali 1:1. W rewanżu lepszy jednak okazał się być klub z Werony wygrywając przy swojej publiczności 3:1. Tym sposobem kolejna przygoda w Pucharze Europy Pogoni zakończyła się fiaskiem. 

Kryzys i szukanie inwestora

Przełom XX i XXI wieku rozpoczął ogromne kłopoty klubu ze Szczecina. Z finansowania Pogoni wycofał się Zarząd Portów Szczecin-Świnoujście. Wobec tego zaproponowano tureckiemu biznesmenowi - Sabriemu Bekdasowi ziemię przy stadionie w zamian za finansowanie klubu. Dzięki nowym środkom finansowym do  klubu przybyły takie gwiazdy jak: Grzegorz Mielcarski, Dariusz Gęsior czy Jerzy Podbrożny. Skład ten, zarządzany przez Mariusza Kurasa, wywalczył drugie w historii wicemistrzostwo Polski dla Pogoni.

Radość z sukcesu jednak szybko minęła, ponieważ rada miasta nie wywiązała się z umowy dotyczącej przekazania 18 hektarów ziemi tureckiemu inwestorowi, który wobec tego zaprzestał dalsze finansowanie klubu. Pogoń w kolejnym sezonie odpadła z europejskich pucharów już w I. rundzie z amatorskim klubem z Islandii.

Kolejnym właścicielem został Szwed polskiego pochodzenia, Les Gondor. Jego czasy nie są jednak najlepiej wspominane. Organizacyjnie klub całkowicie upadł, a w sezonie 2002/03 po fatalnym występie (uzyskując zaledwie 9 punktów w 30 meczach) zaliczył spadek z Ekstraklasy. 

Co więcej, klub nie uzyskał licencji drugoligowego zespołu, a to oznaczało współpracę z Antonim Ptakiem z Piotrkowa Trybunalskiego - w ten sposób zmieniono nazwę na MKS Pogoń Szczecin. 

Brazylijska Pogoń

Początkowo współpraca klubu z Antonim Ptakiem układała się pomyślnie - znany przedsiębiorca miał wielkie plany. To w 2006 roku władze klubu zdecydowały się na transferową rewolucje. Padło słynne stwierdzenie: “Pogoń będzie brazylijska, albo żadna”. Sprowadzono nowych zawodników zza oceanu, aby poprawili wyniki zespołu w Ekstraklasie. Bywało, że Pogoń rozgrywała mecze bez żadnego Polaka na murawie. Brazylijska koncepcja zakończyła się klapą, a konsekwencją tego był kolejny spadek w 2007 roku.

Co ciekawe, to właśnie w sezonie 2006/2007 karierę w dorosłej piłce w Pogoni Szczecin rozpoczynał Kamil Grosicki!

Pogoń Szczecin - powrót do Ekstraklasy

Po Antonim Ptaku udziałowcami Pogoni Szczecin zostali Artur Kałużny i Grzegorz Smolny – 50%, Stowarzyszenie Klub Sportowy Pogoń Szczecin Nowa – 25%, Dariusz Adamczuk – 12,5% i Grzegorz Matlak  – 12,5%. Klub jednak formalnie powstał od nowa, dlatego rozpoczął grę na szczeblu 4. ligi.

Po sezonie 2008/09 Pogoń awansowała z II ligi na zaplecze Ekstraklasy. To zwiastowało powrót Pomorzan do elitarnych rozgrywek. Dodatkowo w 2010 roku Pogoń Szczecin jako pierwszoligowy zespół doszedł do finału Pucharu Polski ulegając Jagielloni Białystok 0:1.

W 2012 roku Pogoń pod wodzą trenera Ryszarda Tarasiewicza, po kilkuletniej przerwie, ponownie zameldowała się w rozgrywkach Ekstraklasy, w których występuje nieprzerwanie do dziś.

W ostatnich latach Pogoń regularnie kwalifikowała się do TOP 8 ligi, co pozwoliło grać w decydującej fazie sezonu o mistrzostwo kraju i europejskie puchary (z wyjątkiem sezonu 2017/18). Pogoń dwukrotnie kończyła rozgrywki na szóstej lokacie, co jest najlepszym wynikiem od czasu powrotu klubu do Ekstraklasy (rok 2012).

Od 2017 roku Pogoń Szczecin trenował Kosta Runjaić. Przed nim z ekipą “Portowców” pracowali m.in. Dariusz Wdowczyk, Jan Kocian, Czesław Michniewicz, Kazimierz Moskal i Maciej Skorża. Pod wodzą niemieckiego szkoleniowca w sezonie 2021/22 Pogoń zajęła trzecie miejsce w tabeli Ekstraklasy, niemal do końca sezonu walcząc o mistrzowski tytuł z Lechem Poznań i Rakowem Częstochowa. Na kilka tygodni przed zakończeniem sezon Pogoń poinformowała, że Runjaić odejdzie z klubu po zakończeniu sezonu. Szkoleniowiec zdecydował się na przenosiny do Legii Warszawa.

Nowym szkoleniowcem Pogoni został Szwed Jens Gustafsson, który przed przenosinami do Szczecin prowadził między innymi chorwacki Hajduk Split i młodzieżową reprezentację Szwecji. W 2024 roku Pogoń stanęła przed niesamowitą szansą na zdobycie pierwszego w historii klubu trofeum. Awansowała bowiem do finału Pucharu Polski. Do meczu z Wisłą Kraków przystępowała w roli zdecydowanego faworyta, a mimo to nie zdołała przerwać fatalnej serii. Górą okazała się Biała Gwiazda.