Middlesbrough F.C.

Middlesbrough – historia klubu

Middlesbrough Football Club to zespół z północno-wschodniej części Anglii z siedzibą w hrabstwie North Yorkshire. Klub został założony w 1876 r. przez członków lokalnej drużyny krykieta – Middlesbrough Amateur Cricket Club. Do 1889 roku piłkarski twór miał status amatorskiego, ale przy wsparciu sąsiadujących klubów – Newcastle United i Sunderlandu Middlesbrough zostało przyjęte do profesjonalnych rozgrywek piłkarskich w kraju i rozpoczęło rywalizację od drugiej ligi. Middlesbrough spędziło dotychczas 61 sezonów w angielskiej elicie, ale nigdy nie zdołało sięgnąć po mistrzostwo. Największym sukcesem krajowym tej ekipy jest wywalczenie Pucharu Ligi Angielskiej, natomiast na arenie międzynarodowej klub wystąpił w finale Pucharu UEFA.

Middlesbrough FC wśród fanów futbolu znane jest pod przydomkiem The Boro. Dominującym kolorem tradycyjnych barw klubowych jest czerwień z dodatkami bieli. Na przestrzeni lat kilkukrotnie zmieniał się herb Middlesbrough, a ostateczna wersja obowiązuje od 2007 r. Znajdują się na nim lew w tarczy w centralnym miejscu oraz napis „Middlesbrough Football Club 1876”. Te elementy są w czerwonych kolorach, natomiast tło herbu jest białe. Popularni Boro rozgrywają swoje mecze od 1995 r. na Riverside Stadium, który aktualnie pomieści 34 742 tys. widzów. Od 1903 do 1995 r. klub grał na obiekcie Ayresome Park, który został zburzony dwa lata później, a na tym terenie wybudowano osiedle mieszkaniowe. Największymi rywalami ekipy Middlesbrough FC są Sunderland, Newcastle oraz Leeds Untied.

Wzloty i upadki po II wojnie

Middlesbrough od sezonu 1899/00 rywalizowało na drugim szczeblu profesjonalnych rozgrywek w Anglii, a po trzech latach awansowało po raz pierwszy do elity. Pierwsze kampanie najwyższej klasie zmagań były przeciętne dla Boro. Przebłysk nastąpił w sezonie 1913/14, kiedy to klub ukończył rozgrywki na trzeciej pozycji, co było najlepszym osiągnięciem w dotychczasowej historii. W tamtych latach czołowym strzelcem Middlesbrough był George Elliott, a we wspomnianym topowym sezonie klubu zdobył 31 goli. Po I wojnie światowej klub tułał się między pierwszą a drugą, lecz przed wybuchem drugiej zdołał jeszcze zająć czwartą i piątą pozycję w elicie.

Po drugiej wojnie klub grał przez kilka sezonów w najwyższej klasie, ale w kampanii 1953/54 zanotował spadek i do sezonu 1974/75 był poza elitą, występując nawet rok w trzeciej lidze. Po kilku przeciętnych sezonach w First Division klub grał głównie na zapleczu w latach 80. XX w. W kampanii 1991/92 Boro awansowali ponownie do elity i stali się członkami założycielami Premier League, lecz już po premierowym sezonie jej istnienia zostali zdegradowani. W sezonie 1996/97 klub doszedł finałów Pucharu kraju oraz Pucharu Ligi Angielskiej, ale w obu przypadkach musiał uznać wyższość rywali.

Premierowy triumf i blisko europejskiego trofeum

Od kampanii 1998/99 do sezonu 2008/09 Middlesborugh nieprzerwanie grało w Premier League i to właśnie na te czasy przypadają bardzo ważne momenty w dziejach klubu. W 2004 r. zespół sięgnął po pierwsze i jedyne jak dotąd trofeum – wygrał Puchar Ligi Angielskiej. W decydującym starciu gracze Boro pokonali Bolton Wanderers 2:1. W kolejnym sezonie Middlesbrough zadebiutowało na arenie międzynarodowej i doszło do 1/8 finału Pucharu UEFA, ulegając w dwumeczu Sportingowi. W kampanii 2005/06 ekipa Boro zagrała w finale tych zmagań, lecz w finale Sevilla FC rozbiła Wyspiarzy 4:0. Od 2009 r. Middlesbrough FC rywalizuje przede wszystkim w Championship, a w kampanii 2016/17 powróciło na rok do elity.